In een vorige nieuwsbrief berichtte Medi-Sfeer over een recente verwezenlijking van de Tiense artsen: de ondertekening van een afsprakenplan tussen huisartsenkring HAZOH en RZ Heilig Hart. In een reactie op deze berichtgeving plaatst de Belgische vereniging van spoedartsen (BeCep) vraagtekens bij een uitspraak die HAZOH-voorzitter Johan Wuyts bij die gelegenheid deed: “Men kan zich afvragen of zorg rendabel moet zijn.”

Gelukkig voor onze economie is gezondheidszorg een rendabel systeem, zoals onlangs nog maar eens uit een review bleek. Gezondheidseconoom Lieven Annemans verwijst in een recent betoog naar een studie uit Oxford, die aantoont dat elke euro die men slim investeert in gezondheidszorg er voor de maatschappij 2 oplevert. Daarmee is de gezondheidszorg de meest rendabele sector van de economie, op onderwijs na, met een return van 3 euro.

De wereld zou er vreemd gaan uitzien als we plots wilden dat alle deelgebieden van de gezondheidszorg geld opbrengen. In onze maatschappij krijgen sommige mensen iedere dag zorg, maar nemen weinig of niet deel aan productieprocessen of andere economische stromen, omdat hun gezondheidstoestand het niet toelaat. Dat is zo geregeld om het wat menselijk te houden. Ook het woord ‘menselijk’ nam dr. Wuyts in de mond. En mogelijk koppelde hij daarmee alsnog terug naar een gezonde vorm van rendabiliteit.

Rendabiliteit beoordeelt men het best op langere termijn. Een zorgsysteem dat op kortere termijn begint te haperen, kan men moeilijk rendabel noemen. Duurzaamheid is dus een voorwaarde.

De duurzaamheid van een systeem dat door mensen gedragen wordt, kan alleen in het vooruitzicht worden gesteld als de manschappen beschikbaar en gemotiveerd blijven. Dat is een realiteit die men de jongste jaren in verschillende gelederen van onze maatschappij over het hoofd ziet. We danken daaraan de stijgende incidentie van burn-out. De menselijkheid is er hier en daar een beetje uit.

De heropleving van de huisartsgeneeskunde, met een groeiende instroom van jonge krachten, is onder andere te danken aan het oprichten van de huisartsenwachtposten. Wachtdienst in een wachtpost wordt door de meeste huisartsen als werkbaarder ervaren. Die verworvenheid moet men koesteren. Als gekortwiekte budgetten te veel druk zetten op de wachtdoende artsen, kunnen kwalijke gevolgen optreden.

Johan Wuyts staat niet alleen met zijn twijfels. Eerder dit jaar gaf de Waalse koepel van huisartsenkringen (Fag) het op onze site aan: men vreest dat er te veel nadruk komt te liggen op rendabiliteit, bekeken in het beperkte kader van de financiering van de wachtposten.

> Uw mening geven? Reageren? Het debat gaat verder op @specialistkrant en @MediSfeer