Het jaar is amper anderhalve maand ver, maar Frankrijk heeft al twee ernstige feiten van geweld tegen huisartsen moeten optekenen, waarvan één met de dood tot gevolg. De Orde van Artsen en de koepel van de artsensyndicaten eisen maatregelen.

Het meest onrustwekkende feit was de moord op een 64-jarige huisarts in het departement Eure-et-Loir, net ten zuidwesten van Parijs. De man werd op 1 februari dood aangetroffen door zijn collega en vennoot. Hij had bij volle dag 48 messteken gekregen van een voormalige patiënt, die kort daarna werd opgepakt en in beschuldiging gesteld.

Diezelfde dag werd in het département Aude, in Zuid-Frankrijk, een huisarts uitgescholden en geslagen door een patiënt, … die het er moeilijk mee had dat hij in de wachtzaal zijn beurt moest afwachten. In dit klimaat had men oorspronkelijk ook twijfels bij de zaak van een 59-jarige huisarts van wie het levenloze lichaam werd gevonden in een waterzuiveringsstation in Nord-Pas-de-Calais, maar hier zou er uiteindelijk sprake zijn van suïcide.

Deze feiten zijn helaas geen nieuw verschijnsel. Eind 2016 meldde de koepel van de artsensyndicaten al geweldpleging tegen huisartsen in de departementen Vienne (centraal Frankrijk), Pyrénées Orientales en andermaal Nord-Pas-de-Calais.

De Franse Orde van Artsen heeft Bruno Roux, minister van Binnenlandse Zaken, gevraagd de reeds bestaande veiligheidsmaatregelen voor de bescherming van huisartsen op hun doeltreffendheid te toetsen. De Orde vraagt ook een voorstel van nieuwe maatregelen en een communicatieplan dat de bevolking tot meer respect moet aanzetten.

“De minister van Binnenlandse Zaken heeft de voorzitter van de Orde dan wel een aantal beloftes gedaan, maar we wachten nog altijd op de uitvoering”, kaart de koepel van syndicaten (Confédération des syndicats médicaux français – CSMF) aan. Zelf heeft de CSMF een aantal concrete eisen gesteld: een noodnummer dat strikt wordt voorbehouden aan huisartsen in alle departementen (met herkenning van het nummer van de arts en prioritaire interventie), veiligheidscamera’s in en rond de wachtzaal en een alarmknop in de spreekkamer. Voor risicovolle huisbezoeken moet begeleiding door de politie worden voorzien, terwijl nachtelijke huisbezoeken moeten worden afgelegd onder begeleiding van een chauffeur, die wordt betaald door de lokale overheden. Ten slotte wordt voor huisartsen het statuut van ‘beschermd werker’ geëist.